ปากแม่น้ำบางปะกง แหล่งน้ำกร่อยที่เป็นถิ่นอาศัยของโลมาอิรวดี โลมาหลังโหนก โลมาหัวบาตรหลังเรียบ และวาฬบรูด้า แต่จำนวนโลมาอิรวดีลดลงเหลือเพียง 22 ตัว จากภัยคุกคามทางสิ่งแวดล้อม การฟื้นฟูป่าชายเลน

คนบางปะกงใช้ความรู้จากความเข้าใจธรรมชาติเพื่อจัดการชีวิตทั้งเรื่องการอยู่การหากิน โดยไม่ขืนครรลองธรรมชาติ ภูมิปัญญานี้เรียกว่า “นาขาวัง”

จอมยุทธ์หนึ่งเดียวในชุมชนคลองหัวจาก ตำบลบางปะกง อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา ที่เลี้ยงตัวด้วยป่าจากจนทุกวันนี้ เป็นเวลากว่า 60 ปี และยังทำหน้าที่สางป่าให้อยู่ในสภาพที่ไม่ตกขโมง

ป่าชายเลนบริเวณปากแม่น้ำบางปะกงมีพันธุ์ไม้มากกว่า 80 ชนิด แต่ชนิดที่คนใช้ประโยชน์ได้แทบทุกส่วน คือต้นจาก สมัย 40-50 ปีก่อน จากเป็นพืชที่ผูกพันกับทุกชีวิต อาหาร

ต้อนรับปีพุทธศักราช 2567 ด้วยความงามของลำน้ำโค้งตวัดแม่น้ำบางปะกงครับ

แม่หอบ หรือ จอมหอบ (Mud lobster, Mangrove lobster) เป็นสัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลังในกลุ่มครัสเตเชียนชนิดหนึ่ง อยู่ในสกุล Thalassina

นับตั้งแต่เดือนสิงหาคมเป็นต้นไป ก่อนที่ฤดูหนาวจะมาเยือนซีกโลกเหนือ นกหลายชนิดจะเตรียมตัวบินข้ามมหาสมุทรเป็นพันกิโลเมตร มุ่งหน้าลงใต้หนีความหนาวอันทารุณ

เครือข่ายอนุรักษ์แม่น้ำบางปะกง แชร์ข่าวสภาพปลากด ปลาดุก ปลาลิ้นหมา กุ้งขาว นับร้อย ๆ ตัวกันลอยตัวขึ้นเหนือน้ำเพื่อฮุบอากาศ และมีลักษณะเกยตื้น ในแม่น้ำบางปะกง

มหานทีเป็นขุมทรัพย์ที่มนุษย์ตักตวงมานับหมื่นปี นับตั้งแต่เราเลิกเก็บหาของป่าล่าสัตว์มาปักหลักอยู่กับที่พร้อมการเพาะปลูก มหาสมุทรทั้ง 5 และทะเลทั้ง 22 ในโลกซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตมากกว่าสองแสนสปีชีส์นี้ กลายเป็นแหล่งอาหารประเภทโปรตีนของผู้คนทั้งโลกมากกว่า 1,000 ล้านคน

เนิ่นนานมาแล้วที่ผู้คนในชุมชนสามน้ำได้พึ่งพาจากเป็นพืชเศรษฐกิจ แทบจะไม่มีพืชป่าชายเลนชนิดใดเทียบเท่าได้กับจากในด้านคุณค่าอาหารและคุณประโยชน์ใช้สอย ตั้งแต่ใบ ดอก ผล จนถึงราก

ต้นคลัก หรือพังกาหัวสุม ของเล่นจากธรรมชาติของเด็กน้อยเมื่อวันวาน

ถึงเวลาที่เราต้องใช้โอกาสการเป็น “ผู้บริโภคมืออาชีพ” คืนความสมดุลและยั่งยืนให้กับโลกใบเดิม

ต้นปีจนถึงฤดูร้อน บริเวณปากแม่น้ำบางปะกงเป็นช่วงที่คลื่นลมสงบ นักท่องเที่ยวมักจะมาลงเรือไปดูโลมาอิรวดี