บรูด้าน้อยผจญภัย (ที่บางปะกง)

การ “ป้อน” เรื่องสิ่งแวดล้อมในวัยเด็ก สำคัญที่การออกแบบเนื้อหาและวิธีการให้สอดคล้องกับพัฒนาการของการรับรู้และเรียนรู้ด้วยความเข้าใจในพัฒนาการช่วงวัยเด็ก
บรูด้าน้อยผขญภัย โรงเรียนวัดทด (เชิดอุดมรัตนราษฎร์บำรุง)

การ “ป้อน” เรื่องสิ่งแวดล้อมในวัยเด็ก สำคัญที่การออกแบบเนื้อหาและวิธีการให้สอดคล้องกับพัฒนาการของการรับรู้และเรียนรู้ด้วยความเข้าใจในพัฒนาการช่วงวัยเด็ก เป็นโจทย์ที่ท้าทายและเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดโครงการ “บรูดาน้อยผจญภัย” แอนิเมชั่น 5 เรื่อง ความยาวเรื่องละ 5 นาที ผลิตโดย “เดอะมั้งสตูดิโอ” https://themonkstudios.com/ โดยได้รับการสนับสนุนจากกองทุนพัฒนาสื่อปลอดภัยและสร้างสรรค์ https://www.thaimediafund.or.th/ จุดประสงค์เพื่อสร้างจิตสำนึกให้มีความรักในสิ่งแวดล้อม โดยสร้างแรงบันดาลใจและประสบการณ์ตั้งแต่ในวัยเด็กระดับอนุบาล (3 – 5 ปี) จนถึงประถมต้น (6 – 8 ปี) ซึ่งเป็นช่วงอายุที่มีพัฒนาการด้านสติปัญญาอย่างมาก ทั้งจินตนาการ ประสาทสัมผัส การสำรวจ การจดจำ การคิดอย่างมีเหตุผล จนถึงการจัดระเบียบข้อมูลที่ได้รับ

ผู้ผลิตแอนิเมชั่นใช้คาแรคเตอร์สัตว์ป่าสงวนมาใส่ในตัวละคร ที่มีบ้านเป็นท้องทะเลในการเดินเรื่อง เป็นภาพจำลองความสนุกของชีวิตวัยเด็ก โดยมีกิจกรรมภาคสนามเป็นตัวเสริมประสบการณ์เรียนรู้และชูประเด็นสิ่งแวดล้อม

มาร์เก็ต เซิร์ฟ เป็นทีมภาคสนามในการนำ “บรูด้าน้อยผจญภัย” เดินทางไปหาเด็ก ๆ โดยเลือกโรงเรียนระดับอนุบาล – ประถมศึกษาที่อยู่ที่ใกล้ปากแม่น้ำและชายทะเลอ่าวไทย สตาร์ทจากจังหวัดชลบุรี สมุทรสาคร สมุทรสงคราม เพชรบุรี ภูเก็ต และปิดท้ายฉะเชิงเทรา จำนวนรวม 78 โรงเรียน ในจำนวนนี้รวมสองโรงเรียนที่อยู่แนวปากแม่น้ำบางปะกง ในอำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา คือโรงเรียนวัดทด (เชิดอุดมรัตนราษฎร์บำรุง) (ชั้นอนุบาล 2 – ป.6 นักเรียนจำนวน 200 คน) และโรงเรียนวัดดอนทอง (ชั้นป.1 จำนวน 300 คน) สองโรงเรียนนี้จัดกิจกรรมไปเมื่อวันที่ 25 กันยายน 2568

บรูด้าน้อยผขญภัย โรงเรียนวัดทด (เชิดอุดมรัตนราษฎร์บำรุง

ทีมงานมาร์เก็ต เซิร์ฟ ออกแบบเนื้อหานิทรรศการเคลื่อนที่เพื่อเติมความรู้ เช่น ความสำคัญของแม่น้ำบางปะกงที่เชื่อมโยงกับอ่าวไทย ถ้าแม่น้ำสุขภาพดี ทะเลก็ดีไปด้วย วาฬบรูด้าและเพื่อนก็ปลอดภัย เด็ก ๆ ได้รับรู้สาเหตุว่าเพราะอะไร “วาฬบรูด้า” ถึงต้องเป็นสัตว์ป่าสงวนที่อยู่ในความคุ้มครอง จำนวนบรูด้าในอดีตที่มีนับร้อย เวลานี้ที่เหลืออยู่ในอ่าวไทยตอนบนเพียง 50-60 ตัวและมีแนวโน้มลดลงทุกปี อาหารของบรูด้า (และเพื่อน ๆ) คืออะไร และการรักษา “วาฬบรูด้า” ให้อยู่อย่างปลอดภัยในบริเวณปากแม่น้ำบางปะกง คือสัญญาณสำคัญที่บอกว่าสุขภาพของแม่น้ำยังปลอดภัย เป็นที่พึ่งของชีวิตคนบางปะกง ด้วยเหตุนี้ชุมชนที่อยู่ริมน้ำมีส่วนสำคัญในการรักษาวาฬบรูด้าให้รอด

บรูด้าน้อยผจญภัย โรงเรียนวัดดอนทอง

การสื่อสารประเด็นเหล่านี้ถ่ายทอดผ่านเกมลำเลียงฟองอากาศ เพลงที่จดจำง่ายเด็กฟังครั้งเดียวก็ร้องตามได้ กิจกรรมระบายสีวาฬบรูด้าและผองเพื่อน ซึ่งย้อนกลับไปสู่โจทย์คือ เน้นเรื่องพัฒนาการด้านความคิด จิตสำนึก จินตนาการ และกล้ามเนื้อมัดเล็กของเด็ก ๆ ในวัยดังกล่าว

เป็นหนึ่งชั่วโมงครึ่งของกิจกรรมที่อบอวลด้วยเสียงหัวเราะ แต้มด้วยรอยยิ้มสดใส ชุ่มชื่นใจ เป็นช่วงเวลาที่ทีมงานและคุณครูร่วมกันปลูกต้นกล้าเล็ก ๆ นี้ให้เติบโตเป็นพลังในการดูแลบ้านของพวกเขาเอง

บ้านที่มี “เพื่อนร่วมโลกต่างสายพันธุ์” อาศัยในท้องทะเลกว้างนั้นด้วย

TAG : #บรูด้าน้อยผจญภัย #น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า #อยู่ดีกินดี #บางปะกง #อยู่ดีกินดีที่แม่น้ำบางปะกง #ทักษะชีวิต #มิตรภาพ #สิ่งแวดล้อม #ทะเลอ่าวไทย

Share:

“ผักบุ้งคั่วกะปิ” กับข้าวบ้าน ๆ ที่มีคุณค่าอาหารอย่างดี เส้นผักบุ้งเคี้ยวง่าย
ของว่าง หรือของกินแนมในสำรับอาหารที่ทำง่ายมาก ๆ แถมได้รสชาตินัวจากกะปิ มื้อนี้เชฟช้างขอเสนอ
ขนมไทย ตั้งแต่โบราณแล้วใช้น้ำตาลโตนดทั้งนั้น หรือขนมทุกอย่างสมัยนี้ที่ใช้กะทิ เข้ากับน้ำตาลโตนดทั้งนั้น หรือขนมที่หวานด้วยการโรยหน้าอย่างพวกนางเล็ด
ย้อนรอย ตำนานเพลงบางปะกง ที่ครูนคร มังคลายน แต่งขึ้นในปี

ส่งข้อความถึงเรา

Tags
โลมาอิรวดีเป็นสัตว์ทะเลหายากที่อาศัยในแม่น้ำบางปะกง กำลังเผชิญภัยคุกคามจากการทำประมงและการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม เรียนรู้การอนุรักษ์และบทบาทของโลมาในระบบนิเวศปากแม่น้ำ
ปากแม่น้ำบางปะกง แหล่งน้ำกร่อยที่เป็นถิ่นอาศัยของโลมาอิรวดี โลมาหลังโหนก โลมาหัวบาตรหลังเรียบ และวาฬบรูด้า แต่จำนวนโลมาอิรวดีลดลงเหลือเพียง 22 ตัว จากภัยคุกคามทางสิ่งแวดล้อม การฟื้นฟูป่าชายเลน
คนบางปะกงใช้ความรู้จากความเข้าใจธรรมชาติเพื่อจัดการชีวิตทั้งเรื่องการอยู่การหากิน โดยไม่ขืนครรลองธรรมชาติ ภูมิปัญญานี้เรียกว่า “นาขาวัง”
เคยเป็นตัวชี้วัดความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศชายฝั่งและทะเล มีความสัมพันธ์ระหว่างเคยกับความหลากหลายทางชีวภาพ การประมงความอยู่ดีกินดีของชุมชน
ประมงพื้นบ้านมีความรู้ในการทำปะการังเทียมมานานหลายพันปีแล้ว องค์ความรู้นี้พบเห็นได้ในทะเลแถบอินโดแปซิฟิก ชาวประมงจะใช้โครงสร้างไม้ไผ่ และใบปาล์ม หรือทางมะพร้าว สะกันไว้เป็นห้องๆ เพื่อดึงดูดสัตว์น้ำ อุปกรณ์แบบนี้ถ้าเป็นคนประมงบ้านเราแถวอ่าวไทยตอนบน อย่างเช่น คนบางปะกง
จอมยุทธ์หนึ่งเดียวในชุมชนคลองหัวจาก ตำบลบางปะกง อำเภอบางปะกง จังหวัดฉะเชิงเทรา ที่เลี้ยงตัวด้วยป่าจากจนทุกวันนี้ เป็นเวลากว่า 60 ปี และยังทำหน้าที่สางป่าให้อยู่ในสภาพที่ไม่ตกขโมง